Loekie was even in Nederland en ze wilde mee op bedevaart! We zouden naar een Mariaplek in Meerveldhoven gaan, waar een Mariabeeld in een kerk in een echte boom zou hangen. En dat was zo'n beetje de enige informatie vooraf die we hadden.
Hulp van de overbuurvrouw van Maria
Nadat we hadden uitgevogeld dat deze kerk in Veldhoven lag, reden we wat verdwaald rond in het centrum van Veldhoven. Op een gegeven moment besloten we het te vragen aan een oud dametje. Ze stond bij de bushalte te wachten. Op onze vraag of ze de kerk met een Mariabeeld in een boom kende, antwoordde ze verheugd: "Daar woon ik tegenover". En op onze 2de vraag of ze ons uit kon leggen hoe we daar naar toe moesten rijden, begon ze nog meer te glimmen en zei: "zal ik dan meerijden?" en voor we het wisten stapte ze al in onze auto.
Tijdens het ritje heeft ze ons van alles verteld, over haar woning, in een voormalig zustersklooster, over de kerk, over het beeld.
Op de plek aangekomen hebben we hartelijk afscheid van elkaar genomen, volgens mij had het niet veel gescheeld of we waren nog uitgenodigd om haar woning te bezichtigen. Maar wij waren 'on a mission': Maria in de boom.

De kerk was open en we zagen meteen rechts van altaar een enorme boom. Aan de takken hingen allerlei versierselen en in het midden het beeldje in een kastje, wat later een troontje bleek. De versierselen blijken zilveren en vergulde schildjes oftewel ex-voto's; aandenkens en dankbaarheidsgeschenken.
We gaan er even zitten, kijken, voelen, ervaren. Loekie ervoer er een duidelijke wens van Maria dat ze buiten, in de natuur, wil zijn. Ik vind het een lastige plek om iets te voelen, zoals zo vaak ervaar ik ook in deze kerk veel heiligheid, waardoor ik me gedwee en netjes en gehoorzaam en klein voel.
We snuffelen daarna nog even in het winkeltje bij de pastorie waar ik een boekje over de plek koop, en dat was het dan weer. Op naar de sauna, ons 2de doel voor die dag.
De legende
Thuis in het boekje lees ik dat er in 1473 al een Mariakapel op het terrein van de huidige kerk was, met hierin een boom en het miraculeuze Mariabeeldje bovenop de stam. Het beeldje dat nu dus nog steeds vereerd wordt dateert uit de 15de eeuw (1425-1450). Maar de legende van het beeldje is veel ouder:
Een inwoner van Merfelt (Meerveldhoven) ontdekte in het voorjaar van 1264 tussen de takken van een eikenboom een mariabeeldje. Hij nam dit beeldje mee naar huis om het daar te vereren. De volgende dag was het beeldje verdwenen en hij vond het terug op dezelfde plek als waar hij het gevonden had. Wederom haalde hij het beeldje uit de boom en nam het weer mee naar huis. Maar de volgende dag gebeurde hetzelfde. Deze onverklaarbare gebeurtenis herhaalde zich driemaal. Toen begreep men dat Maria op haar oorspronkelijke vindplaats vereerd wilde worden. Vanaf die tijd werd het beeld in de eikenboom aanbeden en weldra geschiedden er vele mirakelen.
Wat is de link met het Oosterse feest Maria Visitatie?
Wat lijkt dit verhaal op dat van het Mariabeeld uit Ommel! En er zijn nog veel meer verhalen over Maria die tot 3 keer toe terugkeerd naar haar oorsponkelijke plek.
Interessant aan dit verhaal is het expliciet genoemde jaartal van 1264. Dit terwijl het beeldje uit de 15de eeuw dateert. En in het boekje lees ik dat dit jaar mogelijk verwijst naar het jaar dat de Katholieke kerk een officiele feestdag heeft gemaakt van Onze-Lieve-Vrouw Visitatie. Dit schijnt een het van oorspong Oosterse feest te zijn waarin Maria haar nicht Elizabeth bezoekt en ze elkaar vertellen van hun zwangerschap. De kapel van Meerveldhoven was van oudsher gewijd aan Maria Visitatie. En vooral op deze feestdag, 2 juli zou de verering van het mirakelbeeld erg groot zijn geweest. Wat is er eigenlijk speciaal aan Maria visitatie? Ik ga het eens verder onderzoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten